Czas na kolejna porcję informacji o siłach kosmicznych Stanów Zjednoczonych - czyli o USCMC. Ostatnio poruszaliśmy kwestię wykonania rozkazu czy nie. Ta kwestia oczywiście nigdy do końca nie zostanie rozstrzygnięta a to z prostego powodu - ilu ludzi w armii tyle opinii na ten temat. Według regulaminu jednak cała sytuacja jest bardzo prosta - jeśli przełożony wyda rozkaz podwładnemu to ten musi go wykonać. Koniec kropka - wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą mieć bardzo wnikliwe i wystarczające uzasadnienie. W innym przypadku żołnierz który nie wykonał rozkazu na polu walki może zostać zastrzelony.
Smutne ale skuteczne. Ktoś może powiedzieć - zaraz ale przecież sierżant który służy w armii od 5 lat ma większe doświadczenie niż świeżo upieczony porucznik. Prawda to ale po to porucznikowi nadano stopień oficerski aby dowodził - w gestii sierżanta zaś leży takie podsuwanie porucznikowi pomysłów aby ten uznawał je za dobre a wręcz za swojeJ. Jeśli komuś to się nie podoba niech nie wstępuje do USCMC.
Po tym optymistycznym wstępie czas powiedzieć coś może więcej o podstawowej komórce bojowej jaką jest pluton.
Standardowo pluton składa się z 2 sekcji (SECTION). Oczywiście to tylko standard bo w większości przypadków pluton to zazwyczaj 1 sekcja. W skład sekcji wchodzą 2 drużyny (SQUAD). Jeśli chodzi o dowodzenie to w przypadku gdy pluton posiada 2 sekcje to 1 dowodzi porucznik a 2 sierżant. Jeśli sekcja jest jedna to rozbicie w dowodzeniu schodzi o poziom niżej czyli na drużyny. I znowu zgodnie z reguła 1 drużyną dowodzi porucznik a 2 sierżant. Idąc dalej każda drużyna składa się z 2 zespołów (TEAM). ! zespól jest to tzw. MRT (MARINE RIFLE TEAM) i są to dwaj żołnierze wyposażeni w standardową broń USCMC czyli M41. Drugi zespół składa się także z dwóch żołnierzy i jest zwany MGT (MARINE GUN TEAM). W jego skład wchodzi OPERATOR SMART GUN'a i żołnierz wyposażony w M41. W zależności od składu do TEAM-ow przydziela się specjalizacje wg określonych zasad. Czyli do MGT oprócz operatora smartgun'a wchodzi najczęściej w skład RECON a to ze względu na specyfike działania. Do MRT najczęściej przydziela się CLOSE COMBAT-ów wymieszanych z COM-TECH, MEDYK, SNAJPER. Jeśli chodzi o SNAJPERA to należy się wyjaśnienie. W standardowym plutonie nie ma jako takiego snajpera , po prostu żołnierz najlepiej strzelający w oddziale może spełniać taką role, odbywa krótkie szkolenie snajperskie. Normalny snajper działa w składzie albo SSS (SCOUT SNIPER SQUAD) albo RECON PLATOON. W reszcie przypadków są to z reguły żołnierze po przeszkoleniu snajperskim ale bez specjalizacji. Oczywiście zdarzają się wyjątki.
Wracając do plutonu. W czasie akcji grupą wiodącą w akcji jest grupa dowodzona przez sierżanata (albo SQUAD albo SECTION). Grupa dowodzona przez porucznika posuwa się w drugiej linii. Chodzi tu głównie o względy praktyczne. Porucznik powinien mieć obraz całej sytuacji a będąc na przedzie może wejść w ogień i stracić kontrolę nad oddziałem. Poza tym z reguły sierżanci mają większe doświadczenie i to oni organizują pierwszą wymianę ognia. Z reguły wygląda to tak iż porucznik ubezpieczany przez swoją grupę kieruje sierżanta na rozpoznanie. Po otrzymaniu meldunku o stanie sytuacji wprowadza własną grupę. Dzięki temu unikamy sytuacji gdy obie grupy mogą wejść w zasadzkę. Oczywiście ważne jest też to iż w razie ciężkiej sytuacji grupy sierżanta porucznik może wycofać się np. do APC-a i wesprzeć sierżanta ogniem broni ciężkiej. W tej sytuacji oczywiście do grupy sierżnta trafiaja zazwyczaj żołnierze z największym doświadczeniem a to ze względu na wysokie prawdopodobieństwo starcia. Oczywiście ten schemat nie dotyczy standardowego pola walki typu DIOXIN czy TWILIGHT gdzie toczy się regularna wojna i wszystkie grupy idą równo ubezpieczając się wzajemnie- ale o tym będzie w dalszych częściach cyklu.
Skoro wspomniałem już o APC należałoby wytłumaczyć skąd w plutonie bierze się UD-4 czyli DROPSHIP (prom zrzutowy). Sytuacja wygląda następująco. Zgodnie z podziałem USCMC do każdego MAU (MARINE ASSAULT UNIT) przydzielany jest ADS (AEROSPACE DROP SQUADRON) czyli dywizjon dropów. Żeby to miało ręce i nogi kwestię dowodzenia poszczególnymi dropami zrzucono na najniższy szczebel dowodzenia czyli pluton. Wszystko to ze względu na potrzebę elastycznego dowodzenia- czyli jeśli jest potrzeba to pluton wzywa dropa bezpośrednio a nie oczekując na przydzielenie z dowództwa. W związku z tym wszystkie dropy z ADS są przydzielane najpierw pomiędzy poszczególne MIC (MARINE INFANTRY COMPANY) a stamtąd dalej do poszczególnych plutonów. Z reguły na pluton przypada jedna załoga dropshipa czyli pilot i co-pilot/weapon officer. Załoga ta najczęściej porusza się dropem jednak jeśli sytuacja tego wymaga stają do walki razem z resztą plutonu. Wszystko to może wyglądać na niezły bałagan. W rzeczywistości organiazacja ta wynika tylko i wyłacznie z doświadczenia zdobytego w walce.
Wszystko to o czym była mowa w tej części cyklu dotyczy większości plutonów. Należy jednak pamiętać iż na pewno może to wyglądać odmiennie w plutonach rozpoznania (RECON PLATOON) oraz w siłach specjalnych (SPACE SEAL TEAM) oraz innych jednostek specjalnego przeznaczenia.
W kolejnej cześći cyklu zajmę się opisem podstawowych taktyk i manewrów stosowanych w walce.

Powodzenia w walce i do następnego artykułu.